Adam Grant w swojej nowej książce „Ukryty potencjał. Ty też go masz i co z nim zrobisz?” opowiada o tym, jak można osiągać rzeczy, które wydawały nam się nieosiągalne lub trudne do osiągnięcia. Książka ta została wydana przez MT Biznes, a ja czytając tę książkę odnalazłem w niej wiele podpowiedzi, które zastosuje zmierzając do realizacji swoich celów i zamierzeń.
Gdyby w książce była tylko jedna pożyteczna wskazówka…
…to warto byłoby ją przeczytać. Jest w niej tych wskazówek znacznie więcej, ale jedna kwestia dla mnie była odkrywcza i z pewnością ją wykorzystam w nauce języka włoskiego.
Wprawdzie książkę czytałem w sposób uporządkowany – rozdział za rozdziałem, ale zacznę od tego rozdziału, który zrobił na mnie największe wrażenie: „Umiłowanie dyskomfortu”.
W rozdziale tym Adam Grant opisuje, w jaki sposób dwójka poliglotów – Sara Maria Hasbun oraz Benny Lewis – podchodzą do nauki języków. Sara Maria nauczyła się sześciu nowych języków w ciągu dekady, a Benny potrzebował kilku miesięcy w Czechach, aby przyzwoicie mówić po czesku oraz trzech miesięcy na Węgrzech, aby swobodnie rozmawiać po węgiersku. Na czy polega ich tajemnica?
Otóż najlepsze wyniki osiągamy, kiedy ucząc się czegoś świadomie narażamy się na dyskomfort. Oznacza to, że z próbami komunikacji w języku, którego się uczymy, nie trzeba się wstrzymywać do czasu zdobycia nie wiadomo jakiego słownictwa.
Wizja popełniania błędów zniechęca, a lekarstwem na ten lęk przed popełnieniem błędu jest popełnianie większej liczby błędów. Benny Lewis mówi, że rozpoczyna rozmowę z nieznajomymi, nawet narażając się na dyskomfort, a swoją metodę uzyskania biegłości w posługiwaniu się językiem łączy nie z ograniczanie błędów, ale z popełnianiem ich jak najwięcej.
Dodatkowo poligloci dowodzą, że nowego języka można nauczyć się również w wieku dorosłym, co przyjąłem z zadowoleniem i ruszam do nauki włoskiego.
Jak korzystać ze swojego ukrytego potencjału
Cała książka jest praktycznym przewodnikiem doskonalenia w sztuce własnego rozwoju.
Adam Grant podzielił książkę na trzy części:
🔶 Atuty charakteru,
🔶 Struktury motywacji,
🔶 Systemy szans.
W pierwszej częsci podpowiada, jak wykorzystać atuty swojego charakteru i rozwijać się dzięki polubieniu dyskomfortu (o czym pisałem powyżej), zostaniu gąbką, czyli chłonięciu wiedzy i rad od innych oraz zerwaniu z perfekcjonizmem.
Druga część to opowieść o rusztowaniu, które pozwala na pokonywanie przeszkód. Grant proponuje, aby przekuwać praktykę na zabawę, nie wahać się zmierzać do postępu okrężną drogą i uczyć oraz wspierać innych w tej dziedzinie, którą sami doskonalimy.
W trzeciej części autor przyznaje, że atuty charakteru i rusztowania pomagają nam uwolnić potencjał, ale jeśli chcemy wspierać wciąż nowych ludzi w rozwoju i dokonywaniu wspaniałych rzeczy, to potrzebujemy czegoś więcej – systemu. Ta właśnie część jest poświęcona zasadom tworzenia lepszych systemów na potrzeby szkół, zespołów i organizacji.
\Dzięki dokonanej analizie, Grant pokazuje, co stanowi o sile i sukcesie fińskiego systemu edukacji oraz dokonuje wnikliwego porównania fińskiego i amerykańskiego systemu edukacji posługując się modelem kultury Scheina. Wnioski, do jakich dochodzi powinny leżeć na biurku każdego ministra edukacji oraz specjalisty HR odpowiedzialnego za rozwój pracowników.
Polecam
Na ponad 300 stronach książki otrzymasz cały zestaw, opartych na doświadczeniu i wynikach badań, wskazówek jak rozwijać się efektywniej, osiągać coraz ambitniejsze cele rozwojowe oraz wspierać innych w doskonaleniu.
Polecam tę książkę wszystkim, którzy chcą wykorzystać swój potencjał, a dzięki książce przekonają się, że wspaniałe cele są w ich zasięgu. Pożytecznej lektury!